Idea
Dom powstał dla rodziny mieszkającej w jednej z kłodzkich wsi. Inwestorzy preferują tradycyjny model życia wiejskiego, który związany jest z wykonywaną przez nich pracą na roli. Projektowi przyświecała zatem idea optymalnego połączenia współczesnej, wygodnej przestrzeni mieszkalnej z codziennymi czynnościami związanymi z życiem blisko natury. Malownicza działka na której miał się znaleźć dom położona jest w terenie górskim i posiada duży spadek. Rozpościera się z niej piękny widok na Kotlinę Kłodzką i jej urokliwe wsie. W takim otoczeniu nie można było zignorować miejscowej tradycji budowlanej. Dlatego przystępując do projektu przeprowadziliśmy szereg własnych studiów nad dawną architekturą Kotliny Kłodzkiej. To bardzo inspirujące kiedy architekt przyjmując zlecenie wyrusza ze szkicownikiem w tak malowniczy i wciąż jeszcze nieodkryty obszar kulturowy. W pobliskich miejscowościach odnaleźliśmy w ten sposób prawdziwe perły budownictwa drewnianego które zasadniczo wpłynęły na nasze pojmowanie tradycji architektonicznej.
Koncepcja przestrzenna
Analizując praktyczne potrzeby funkcjonalne inwestorów zaproponowaliśmy rozczłonkowanie zabudowy mieszkalnej i gospodarczej tak, aby powstał dziedziniec, nawiązujący do tradycyjnej wiejskiej zagrody. Na poziomie tzw. „wysokiej piwnicy” znajduje się obszerna strefa gospodarcza, połączona bezpośrednio z dziedzińcem. Na wysokim parterze i poddaszu znajduje się strefa mieszkalna z wyodrębnioną częścią dzienną i nocną. Po drugiej stronie dziedzińca umiejscowiliśmy garaż zagłębiony w terenie. Wpisanie budynku w skarpę sprawia, że od frontu widoczne są ściany piwnicy, stanowiące cokół budynku. Z drugiej strony dom zagłębiony jest w ziemi aż do poziomu poddasza. Do wybudowania piwnicy i elementów zagospodarowania terenu użyliśmy technologii murowanej. Z tej swobodnej kompozycji kamiennych ścian i murów oporowych, wyłania się, zwarta bryła części mieszkalnej, ukształtowana według prostych zasad budownictwa drewnianego. Front domu stanowi kompromis pomiędzy tradycją i współczesnością. Szerokie, nowoczesne szklenia osadzone w tradycyjnej konstrukcji drewnianej dają domownikom widok na górzysty krajobraz, a eleganckie drewniane żaluzje zabezpieczają wnętrze przed nadmiarem światła słonecznego.
Tradycyjna kuchnia wiejska
Tradycyjna kuchnia wiejska – jako serce domu – powinna dawać możliwość robienia przetworów domowych, produktów i potraw, w oparciu o plony z ogrodu i przydomowy inwentarz. Rzeczywistość pokazuje, że przenoszenie na wieś miejskiego modelu „sterylnej” kuchni powoduje, iż właściwa kuchnia wiejska powstaje w spontanicznie zaadaptowanym garażu lub pralni. W efekcie latem serce domu bije na jego uboczu. Aby tego uniknąć zaproponowaliśmy stworzenie dwóch powiązanych ze sobą przestrzeni kuchennych. Pierwsza znajduje się w strefie gospodarczej na poziomie „wysokiej piwnicy”. Odpowiednia gra terenu sprawia, że kuchnia ta jest bezpośrednio połączona z dziedzińcem gospodarczym i doświetlona jak pełna kondygnacja naziemna. Tu przewidzieliśmy funkcję „wiejskiej kuchni”. Ogólny klimat tego wnętrza, wykończonego tradycyjnymi materiałami, ma nawiązywać do dawnych izb kuchennych. Tu jest miejsce na piec opalany drewnem, rożen, wędzarnie, kredens z zapasami i duży roboczy stół do wspólnych rodzinnych prac gospodarskich. W strefie dziennej na wysokim parterze znajduje się natomiast „czysty” aneks kuchenny, stanowiący zaplecze dla pokoju dziennego i jadalni.
Wejście gospodarcze.
Każdy dom ma swoje reprezentacyjne wejście. Najlepiej jeśli prowadzi ono bezpośrednio do pokoju dziennego i ukazuje dom od jego najbardziej reprezentacyjnej strony. Jeśli istnieje wejście gospodarcze i przylegająca do niego cześć techniczna, to zwykle ukrywa się je przed wzrokiem użytkowników domu. Słuchając potrzeb inwestorów zrozumieliśmy, że akurat w tym domu cześć gospodarcza jest równie ważna. Dlatego ten dom ma dwa równorzędne wejścia. Pierwsze poprzedzone schodami terenowymi prowadzi do otwartej przestrzeni pokoju dziennego. Z tej perspektywy strefa gospodarcza znajduje się w odległej części domu. Drugie – gospodarcze – wejście prowadzi z dziedzińca do wspomnianej kuchni wiejskiej. Podłoga z bruku klinkierowego, ma być bliższa nawierzchni dziedzińca niż posadzkom pozostałych pomieszczeń domu. Tu ma swoje miejsce zapas drewna, ubrania robocze, rozmaite narzędzia i rustykalne sprzęty kuchenne. Jednak w naszym projekcie wejście gospodarcze nie wita domowników ciemnym, piwnicznym korytarzem. Ten ustąpił miejsca tradycyjnej, ciepłej, wiejskiej kuchni z szumem ognia w piecu i zapachem pieczonego ciasta.
